معنی کف تراش - جستجوی لغت در جدول جو

کف تراش

ابزاری مانند داس که با آن یخ را می تراشند

(لَ دَ / دِ)

که بت تراشد. بت ساز. بت گر. (از آنندراج). صنم تراش. کسی که بت می سازد و بت می تراشد. (ناظم الاطباء). آنکه از سنگ صورت بت برآرد.
- آزر بت تراش، نام پدر (یا عم) ابراهیم پیغمبر است: همچو آزر بت تراش که جواب حجت پسر نداشت بجنگش برخاست. (گلستان سعدی)

لغت نامه دهخدا

خط تراش

(پَ)

نام چاقویی است که خط را می تراشد و پاک می کند. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

نی تراش

(رِشْ / رُشْ وَ خوا / خا)

آنکه نی می تراشد. و نیز رجوع به نی تراشی شود

لغت نامه دهخدا

افتراش

(اِ)

در پی کس رفتن. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج). در پی اثر رفتن. (ناظم الاطباء). بر اثر پی کس رفتن. (از اقرب الموارد).

لغت نامه دهخدا

سر تراش

آنکه سر و صورت مردم را اصلاح کند سلمانی گرا

فرهنگ لغت هوشیار

لفظ تراش

دازه تراش دازه ساز آنکه الفاظ جعل کند (در مورد توهین استعمال شود) : نه ازین لفظ تراشان عبارت سازم لفظهاشان همگی خاص و معانی همه عام. (وحشی. چا. امیر کبیر. 247)

فرهنگ لغت هوشیار